چشمهایش

این روزها کتاب صوتی جالب وشنیدنی و خواندنی! "چشمهایش" نوشته بزرگ علوی با صدای دلنشین و شیوای آرمان سلطان زاده را گوش میدادم. این کتاب یکی رمانهای مطرح کشورمان است که توسط بزرگ علوی نوشته شده ودر سال 1357 خورشیدی برای نخستین بار منتشر شد. بزرگ علوی در این رمان قسمت های پراکنده یک ماجرا را کنار هم گذاشته و از آن طرحی کلی آفریده است که برحدس و گمان تکیه دارد. این شیوه بیشتر در ادبیات پلیسی رایج است. گروهی بر این عقیده هستند که این رمان و شخصت استاد ماکان، از زندگانی کمال الملک الهام گرفته است و برخی دیگر آن را شرح زندگانی تقی ارانی می‌دانند. این کتاب از معدود آثار زبان فارسی است که در رأس آن یک زن با تمام عواطف و تفکرات ذهنی و روحی قرار گرفته است.

استاد ماکان نقاش بزرگ که یک مبارز سیاسی علیه دیکتاتوری رضا شاه است در تبعید درمی‌گذرد. یکی از آثار باقی‌مانده از او، پرده‌ای است به‌نام «چشمهایش»، چشم‌های زنی که گویا رازی را در خود پنهان کرده‌است. راوی داستان که ناظم مدرسه و نمایشگاه آثار استاد ماکان است، سخت کنجکاو است راز این چشم‌ها را دریابد. بنا بر این سعی می‌کند زن در تصویر را بیابد و از ارتباط او با استاد ماکان بپرسد.

بزرگ علوی در 1282 شمسی در تهران دیده بر جهان گشود. در آلمان تحصیل کرد و با ادبیات نوین جهان آشنا شد. او را می‌توان از پیشگامان داستان‌نویسی در ایران دانست. پدرش ابوالحسن علوی علیرغم شغل تجارت به سیاست گرایش داشت. او در آلمان زندگی می‌کرد. علوی تحصیلات خود را در علوم تربیتی در آلمان به پایان رساند. در برگشت به ایران در مدرسه صنعتی آلمانی مشغول به تحصیل شد. به سیاست روی آورد و با تقی ارانی در انتشار مجله «دنیا» همکاری کرد. از سال 1316 تا 1320 را در زندان رضاخان گذراند. علوی با کودتای 28 مرداد از ایران رفت و مقیم آلمان شد، از سیاست کناره گرفت و تمام عمر مدرس دانشگاه هومبولت ماند. از مهمترین آثارش «چمدان»، «ورق پاره‌های زندان»، «پنجاه و سه نفر»، «نامه‌ها»، «چشمهایش»، «میرزا»، «موریانه» و «روایت» را می‌توان نام برد.