سورن کیرکگور

کتاب آشنایی با کیرکگور نوشته پل استراترن و ترجمه علی جوادزاده است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است. آشنایی با کیرکگور از مجموعه‌کتاب‌های «آشنایی با فیلسوفانِ» نشر مرکز است. این کتاب به صورت خلاصه و داستان‌وار زندگی، آثار و افکار کیرکگور را معرفی می‌کند.

آشنایی با فیلسوفان مجموعه ای از زندگی نامه فیلسوفان مشهور است که برای گشودن باب آشنایی با اندیشه ها و دیدگاه های آنان مدخل مناسب و مغتنمی به نظر می رسد. در هر کتاب سرگذشته از ارائه ی اطلاعات زندگینامه ای ، افکار هر فیلسوف در رابطه با تاریخ فلسفه به طور کلی و نیز در رابطه با جریان ها و تحولات فکری و اجتماعی و فرهنگی عصر او بازگو می شود و بدون ورود به جزئیات نظریات و عقاید او ، مهم ترین نکته های آن ها یا بیانی ساده و روشن و در عین حال موثق و سنجیده بیان می شود. اساس کار در این کتاب ها سادگی و اختصار بوده است تا جوانان و نیز همه ی خوانندگان علاقه مند ی که از پیش مطالعات فلسفی زیادی نداشته اند بتوانند به آسانی از آنها بهره بگیرند و چه بسا همین صفحات اندک انگیزه ی پیجویی بیش تر و دنبال کردن مطالعه و پژوهش در این زمینه شود.

سورن کرکگور(1813-1855) یکی از پرآوازه ترین نویسندگان مسیحی عصر مدرن قلمداد می شود. او در آثارش از دشواری های مسیر مسیحی شدن، ریاکاری مسیحیت مرسوم و کلیسای رسمی بسیار سخن گفته است.کرکگور درصدد بود مسیحیت را از فرهنگ بورژوایی منفک کند و تصریح داشت که ایمان یک عدم قطعیت عینی است، از این رو به کارگیری هرگونه دلیل و برهان عقلی و طبیعی در اثبات مسیحیت را ناکارآمد ارزیابی می کرد و وا کاویدن تاریخمندی مسیح را نمی پسندید.

سورن کیرکگور که به سورن کیرکگارد نیز معروف است، فیلسوف و نویسنده مسیحی دانمارکی است. کسی که با وجود، انتخاب، و تعهد یا سرسپردگی فرد سروکار داشت و بر الهیات جدید و فلسفه، به خصوص فلسفه وجودی (اگزیستانسیالیسم) تأثیر گذاشت. از سورن کیرکگور بعنوان پدر اگزیستانسیالیسم یاد می‌شود. تأثیر کیرکگور در ابتدا به اسکاندیناوی و اروپای آلمانی زبان محدود شده بود، جایی‌که آثار او تماس سختی با یزدان‌شناسی پروتستانی داشت و همچنین بر روی نویسندگانی، از جمله فرانتس کافکا. همچنان که فلسفه وجودی به عنوان یک جنبش اروپایی همه‌گیر بعد از جنگ جهانی اول ظاهر شد، آثار کیرکگور به شکل وسیعی ترجمه شد، و او به عنوان یکی از چهره‌های اصلی فرهنگ نو شناخته شد.

کرکگور زمانه خود را عاری از شور وصف کرده و باور داشت که غالب هم عصرانش معنای هستی مندی حقیقی را از خاطر برده اند. در زمان کرکگور، هگل بر فلسفه دانمارک حکومت می کرد ؛ کرکگور هم برای ساقط کردن مظاهر عقلانی الهیات هگل و دیگر انواع الهیات عقلانی از درجه اعتبار قلم فرسایی می کرد.

دیالکتیک وجودی کرکگور سه سپهر را دربردارد: سپهرزیبایی شناسی، اخلاقی و دینی.دو مفهوم پارادوکس و سوبژکتیویته بودن حقیقت ، هسته اصلی افکار کرکگور را تشکیل می دهند.او باور داشت که ایمان تنها از طریق محال ممکن می شود و برای ایمان آوردن ابتدا باید پارادوکس را پذیرفت.